ترمپت (Trumpet) از سازهای بادی برنجی و سازهای انتقالی است که در محدوده سوپرانو، زیرترین صدا را در بین سازهای بادی برنجی می‌تواند تولید کند.
محدوده صدای گروه ترمپت از ترمپت پیکولو با بالاترین رجیستر در خانواده سازهای برنجی تا ترمپت باس که یک اکتاو زیر ترومپت استاندارد Bb یا C قرار دارد، متغیر است. ترمپت از نظر ظاهر بسیار شبیه به کورنت است و تنها فرق آن با کورنت در لوله آن است که در بیشتر طول خود، قطری یکسان دارد.
سازهای شیپور مانند در طول تاریخ به عنوان ابزار اطلاع رسانی در جنگ یا شکار مورد استفاده قرار می گرفتند و نمونه هایی از آنها حداقل به ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد. استفاده از آنها به عنوان آلات موسیقی در اواخر قرن چهاردهم یا اوایل قرن پانزدهم آغاز شد و با گذشت زمان جای خود را در سبک های مختلف موسیقی هنری، به عنوان مثال در ارکسترها، گروه های کنسرت، گروه های جز و حتی موسیقی پاپ باز کرد.
از اواخر قرن پانزدهم، ترمپت ها عمدتا از لوله های برنجی ساخته شده اند و معمولا دو بار به شکل مستطیل گرد خم می شوند. لوله ترمپت به صورت مخروطی ویژه است که به دهانه‌ای ناقوسی شکل منتهی میشود. لوله این ساز تا قرن پانزدهم به شکل مستقیم ساخته می شد و از آن به بعد به شکل منحنی ساخته می شود.
دهانی دارای لبه ای دایره ای است که محیطی راحت برای لرزش لب ها فراهم می کند. دقیقا در پشت لبه، مخروطی کوچک (فنجان) قرار دارد که هوا را به یک دهانه بسیار کوچکتر (منفذ پشتی) هدایت می کند که کمی باریک تر می شود تا با قطر لوله اصلی ترمپت مطابقت داشته باشد. ابعاد این قسمت های دهانی بر کیفیت صدا، سهولت پخش و راحتی نوازنده تاثیر می‌گذارد. به طور کلی، هرچه فنجان عریض تر و عمیق تر باشد، صدا تیره تر میشود.
ترمپت های مدرن دارای سه (یا به ندرت چهار) دریچه پیستونی هستند که هر کدام از این سوپاپ ها هنگام درگیر شدن طول لوله را افزایش می دهند و در نتیجه گام را پایین می آورند.
فشار این دریچه‌ها توسط انگشتان نوازنده، در کنار فشار لبها به درون قسمت دهانی، اساس کار ترمپت می باشد .سوپاپ اول یک گام کامل (دو نیم‌تون)، شیر دوم نیم گام (یک نیم‌تون)، و شیر سوم یک و نیم گام (سه نیم‌تون) صدای ساز را کاهش می‌دهد. داشتن سه شیر، هشت ترکیب احتمالی (شامل “هیچ”) را فراهم می کند، اما تنها هفت طول لوله متفاوت را فراهم می کند، زیرا دریچه سوم به تنهایی در اصل همان طول لوله را با ترکیب ۱-۲ می دهد. (در عمل اغلب یک تفاوت جزیی به طور عمدی بین ترکیب ۱-۲ و ۳ وجود دارد که باعث می شود نوازندگان ترومپت، گزینه ای را انتخاب می‌کنند که بهترین تنظیم را برای نت خاصی که نواخته می شود، بوجود بیاورد) هنگامی که دریچه چهارم وجود دارد(مانند برخی از ترومپت‌های پیکولو) معمولا گام را یک چهارم کامل پایین می‌آورد (پنج نیم‌تون). استفاده از این دریچه‌ها به‌صورت مجزا و ترکیبی، ساز را کاملا کروماتیک می‌کند، یعنی می‌تواند هر دوازده ردیف موسیقی کلاسیک را اجرا کند. گام ترمپت را می توان با استفاده از اسلاید تنظیم، بالا یا پایین آورد. بیرون کشیدن اسلاید، گام را پایین و فشار دادن آن، گام را بالا می برد.
